Το Διάταγμα της 16 Μαΐου 1945 με το οποίο καθορίζεται το αλφάβητο της σκοπιανής γλώσσας. Υπογράφει ο περιβόητος Λάζαρος Κολισέφσκι. Είναι γραμμένο στην βουλγαρική διάλεκτο της περιοχής και στην βουλγαρική και όχι σερβική παραλλαγή του κυριλλικού αλφαβήτου.
Οι ανύπαρκτοι «σλαβομακεδόνες» και οι αδαείς σκοπιανολόγοι
Αναρτήθηκε πρόσφατα (10 Φεβρουαρίου 2014) σε ένα φιλικό και αξιόλογο ιστολόγιο που προβάλλει πάντα τις πατριωτικές θέσεις στην ελληνοσκοπιανή διαφορά, ένα άρθρο με τον τίτλο: "Σλαβομακεδονική: ΓΛΩΣΣΑ Ή ΔΙΑΛΕΚΤΟΣ; ΙΔΟΥ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ", (http://yaunatakabara.blogspot.gr/2014/02/blog-post_10.html) βασισμένο σε ένα κείμενο κάποιου Επίκουρου Καθηγητή Π.Τ.Ν. Φλώρινας του Α.Π.Θ. του κ. Κώστα Δ. Ντίνα.
Έκρινα ότι έπρεπε να επισημάνω τις θεμελιωδώς λανθασμένες και ανακριβείς απόψεις του κ. Ντίνα, διότι αναπαράγει (προφανώς από άγνοια και όχι από σκοπιμότητα), θέσεις και ισχυρισμούς των Σκοπιανών και των εδώ φερεφώνων τους.
Η παραπάνω ανάρτηση, αλλά και το κείμενο του καθηγητή Ντίνα είναι τυπικά της γενικότερης άγνοιας που υπάρχει για το ιδίωμα των σλαβοφώνων Μακεδόνων Ελλήνων, με αποτέλεσμα να γράφονται και να υποστηρίζονται απίστευτες ανακρίβειες από πολυάριθμους "ειδικούς" οι οποίοι αναφέρονται σ' αυτό εντελώς θεωρητικά και υποθετικά και το χειρότερο: Όταν αναφέρονται στο ιδίωμα το ταυτίζουν με την κατασκευασμένη σκοπιανή γλώσσα διότι ουδείς το γνωρίζει και το ομιλεί! Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι στο εν λόγω άρθρο δεν αναφέρεται ούτε μια φορά η ονομασία αυτού του ιδιώματος, που είναι: τα «εντόπικα», «εντόπια» ή «ντόπια».
Επισημαίνω τα κυριότερα λάθη και ανακρίβειες της παραπάνω ανάρτησης:
1. Ξεκινώ από τον ατυχέστατο τίτλο: "Σλαβομακεδονική: ΓΛΩΣΣΑ Ή ΔΙΑΛΕΚΤΟΣ; ΙΔΟΥ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ". Ποιά είναι άραγε αυτή η σλαβο-μακεδονική; Προφανώς η γλώσσα των σλαβομακεδόνων. Ποιοι είναι οι σλαβομακεδόνες; Κάποιο ξεχωριστό έθνος ή εθνοτική ομάδα; Ασφαλώς όχι. Σλαβομακεδόνες ουδέποτε υπήρξαν στον πραγματικό κόσμο, παρά μόνον στα μυαλά εκείνων που κατασκεύασαν και αποδέχονται τις παλαιότερες τριτοδιεθνιστικές φαντασιώσεις και τις σημερινές σκοπιανές ανοησίες. Πρόκειται απλούστατα για ένα προπαγανδιστικό κατασκεύασμα μεγαλοσερβικών κύκλων του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα, το οποίο υιοθετήθηκε στην συνέχεια από τους Βούλγαρους σωβινιστές, οι οποίοι επεδίωκαν την προσάρτηση της Μακεδονίας με όχημα ακριβώς το ιδίωμα αυτό. Αργότερα υιοθετήθηκε επίσης από το ΚΚΕ με εγκληματική ανευθυνότητα και τις συνέπειες αυτής της απόφασης τις πλήρωσε η πατρίδα μας πανάκριβα στην δεκαετία του ’40 και τις πληρώνει μέχρι σήμερα λόγω της δημιουργίας του σκοπιανού εκτρώματος.
Με άλλα λόγια: Σλαβομακεδόνες ως διακριτή εθνότητα ουδέποτε υπήρξαν, άρα δεν υπάρχει και σλαβομακεδονική γλώσσα, διάλεκτος, ιδίωμα ή οτιδήποτε άλλο. Υπάρχει αντίθετα ένα κατασκευασμένο το 1944 για πολιτικούς λόγους και σκοπιμότητες γλωσσικό εργαλείο που εξελίχθηκε στην σημερινή σκοπιανή γλώσσα με την βοήθεια όλων των μηχανισμών του σκοπιανού κράτους (Σχολεία, Πανεπιστήμια, Ινστιτούτα, κρατική γραφειοκρατία, εφημερίδες, έντυπα, ραδιοφωνία, τηλεόραση) και το οποίο ουδεμία σχέση έχει με τα εντόπια.
2. Αγνοώ πότε συνέγραψε ο κ. Ντίνας το εν λόγω κείμενο. Σε κάθε περίπτωση είναι τραγικά ξεπερασμένο διότι αναφέρεται σε εντελώς παρωχημένες απόψεις που η σύγχρονη Γλωσσολογία δεν τις αποδέχεται πλέον. Αναφέρομαι στην τοποθέτηση: «Η επιστήμη της Γλωσσολογίας δεν έδωσε ακόμα τη σαφή και οριστική της απάντηση στο ερώτημα: «τι είναι γλώσσα και τι διάλεκτος μιας γλώσσας;». Ενημερώνω λοιπόν τον κ. καθηγητή ότι: «...η σύγχρονη Γλωσσολογία επιχειρεί να επιλύσει το πρόβλημα με την υιοθέτηση μιας άλλης οπτικής με την οποία προσεγγίζεται η διάκριση «γλώσσα-διάλεκτος», με την εισαγωγή της έννοιας του «γλωσσικού συνεχούς» (language continuum), αλλά και με την χρήση νέων όρων, γλωσσοπολιτικά ουδέτερων, όπως οι όροι Ausbausprache - Abstandsprache – Dachsprache, δανεισμένων από την Γερμανική γλώσσα...».
(Βλ. Δημήτρη Ε. Ευαγγελίδη: Μακεδονικά, Έδεσσα 2011 σελ. 36). Το πρόβλημα λοιπόν επιλύθηκε οριστικά και ουδείς ενημερωμένος γλωσσολόγος ασχολείται πλέον μ’ αυτό.
3. Όσο για τους πολιτικούς λόγους που αναφέρει γενικώς και αορίστως («Τα πράγματα όμως περιπλέκονται, όταν στη γλωσσολογική αυτή διάκριση υπεισέρχονται πολιτικοί λόγοι») τον παραπέμπω και πάλι στο προαναφερθέν βιβλίο όπου τονίζεται: «Σύμφωνα με την περίφημη ρήση του γλωσσολόγου Μαξ Βάϊνράϊχ “Μια γλώσσα είναι μια διάλεκτος εξοπλισμένη με στρατό και ναυτικό”, που τονίζει ακριβώς την σημασία του πολιτικού / κρατικού παράγοντα, ο οποίος βαρύνει αποφασιστικά σε τέτοια θέματα» (ό.π. σελ. 36). Η ύπαρξη σήμερα της σκοπιανής γλώσσας το απέδειξε περίτρανα.
4. Ολόκληρο το κείμενο του κ. Ντίνα πάσχει λόγω μιας ενδογενούς αντίφασης: Επιχειρεί να αναφερθεί στο σλαβογενές ιδίωμα των σλαβοφώνων Ελλήνων τα εντόπια/εντόπικα/ντόπια και επειδή το αγνοεί παντελώς, επιχειρηματολογεί έχοντας στο μυαλό του όσα έγραψαν άλλοι για την σκοπιανή γλώσσα, την οποία κατά πάσα πιθανότητα επίσης αγνοεί! Και αυτό βεβαίως δεν είναι ελάττωμα μόνον του κ. Ντίνα, αλλά και όλων των σκοπιανολογούντων καθηγητών και ακαδημαϊκών στην Ελλάδα. Κατανοώ το πρόβλημά τους, αλλά είναι αδύνατον να επιχειρηματολογήσεις πειστικά για κάτι που αγνοείς πλήρως, όπως είναι αδύνατον πείσεις οποιονδήποτε για την πολεοδομία και την εμφάνιση των κτιρίων της χαμένης Ατλαντίδας, που δεν έχεις δει ποτέ!
Πιστεύω ότι κάποτε πρέπει να συνεννοηθούν μεταξύ τους όσοι εμπλέκονται σε καίρια ζητήματα εθνικών ζητημάτων και εξωτερικής πολιτικής και να συντονιστούν μεταξύ τους επιτέλους οι μηχανισμοί αυτής της ταλαίπωρης χώρας ώστε να υπάρχει μια ενιαία γραμμή και να μη λέγονται ή γράφονται απόψεις που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και μόνο ζημιά κάνουν.
Για όσους ενδιαφέρονται τους παραπέμπω για περισσότερες πληροφορίες στην μονογραφία μου «ΤΟ ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΙΔΙΩΜΑ ΓΗΓΕΝΩΝ ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ» http://ethnologic.blogspot.gr/2011/11/blog-post_22.html.
Κλείνω με την βασική μου τοποθέτηση στα ζητήματα αυτά που την επαναλαμβάνω με κάθε ευκαιρία:
"Ο ελληνισμός, στην ιστορική του πορεία των 4000 χρόνων, δημιούργησε τεράστιες πολυεθνικές αυτοκρατορίες (πολυεθνικές, αλλά ποτέ πολυ-πολιτισμικές, όπως έχει διευκρινίσει η σπουδαία Ελληνίδα Βυζαντινολόγος Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ), αχανή Βασίλεια, είχε εμπορικές σχέσεις με δεκάδες λαούς και χώρες, αλλά συχνότατα υπέστη και επιδρομές βαρβάρων λαών, κατακτήθηκε πλήρως ή εν μέρει από ξένους στρατούς, ενώ εκτοπίσθηκαν τμήματά του από προαιώνια ελληνικά εδάφη.
Αποτέλεσμα όλων αυτών των ιστορικών εξελίξεων ήταν κάποιοι ελληνικοί πληθυσμοί να αλλοφωνήσουν, όπως ορισμένοι μικρασιάτες (τουρκόφωνοι Έλληνες), να λατινοφωνήσουν (βλαχόφωνοι Έλληνες), να σλαβοφωνήσουν (σλαβόφωνοι Έλληνες), να αλβανοφωνήσουν (αρβανιτόφωνοι Έλληνες) ή να ιταλοφωνήσουν (οι Γρεκάνοι της Magna Grecia στην νότια Ιταλία). Επομένως, το ότι κάποια τμήματα του πληθυσμού της Μακεδονίας είχαν παλαιότερα ως μοναδικό γλωσσικό τους όργανο ένα σλαβογενές ιδίωμα, δεν αποτελεί ικανό και επαρκές κριτήριο για την επιχειρηθείσα στο παρελθόν και επιχειρούμενη και σήμερα, τοποθέτησή τους εκτός του ελληνικού έθνους".
ΔΕΕ
ΥΓ Προς αποφυγή παρεξηγήσεων το παραπάνω κείμενο σε ουδεμία περίπτωση επικρίνει το συγκεκριμένο ιστολόγιο, το οποίο αποτελεί έναν πολύτιμο σύμμαχο στον αγώνα εναντίον των σκοπιανών ψευδομακεδόνων, αλλά επιχειρεί να ανακαλέσει στην τάξη τους ex cathedra καθηγητάδες που με τα δήθεν περισπούδαστα άρθρα και αναλύσεις τους μόνον ζημιά κάνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δεν επιτρέπονται σχόλια σε γκρήκλις. Καλύτερα να έχουμε ορθογραφικά λάθη παρά να καταστρέφουμε την γλώσσα μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.